طبقه‌بندی کیفی آب رودخانه زارمرود (ساری- مازندران) با استفاده از شاخص زیستی هیلسنهوف

شاخص‌های زیستی یکی از روش‌های جدید ارزیابی کیفیت آب هستند. در میان شاخص‌های زیستی مختلف، پاسخ ماکروبنتوزها به آلودگی آلی برای طبقه‌بندی کیفی آب، قابل اطمینان‌تر می‌باشد؛ زیرا این موجودات از نظر مقاومت در برابر آلودگی با یکدیگر متفاوت هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی آلی رودخانه زارمرود (ساری- مازندران)، با استفاده از شاخص زیستی هیلسنهوف بوده است و هم‌چنین از شاخص زیستی BMWP/ASPT نیز استفاده گردید. در این راستا، برخی از پارامترهای فیزیکی و شیمیایی (pH، DO، TDS، TSS، EC و دما) اثر گذار بر کیفیت آب نیز، مورد اندازه‌گیری قرار گرفتند. نمونه‌برداری طی 2 دوره در فصول سرد (زمستان 1390) و گرم (تابستان 1391)، در 6 ایستگاه انجام پذیرفت. در این مطالعه 4 شاخه، 6 رده، 12 راسته و 27 خانواده از ماکروبنتوزها شناسایی شدند. در طول فصل سرد، خانواده Tubificidae و در طول فصل گرم، خانواده Baetidae بالاترین میزان تراکم ماکروبنتوزها را دارا بودند. در طول دوره نمونه‌برداری، ایستگاه 1 که در بالادست رودخانه واقع شده بود، کیفیت آب بهتری داشت اما ایستگاه 4، که در محدوده خروجی فاضلاب کارگاه پرورش ماهی قرار گرفته بود، کیفیت آب آن پایین بود. میانگین شاخص زیستی رودخانه مزبور، (SD) 87/0 ± 77/5 به‌دست آمد که نشان می‌دهد کیفیت آب رودخانه زارمرود، نسبتاً ضعیف است.